|
|
| Χορηγοί |
|
|
|
|
| |
 |
|
| Aνεξήγητα |
Αποκαλύφθηκε
το μυστικό των πυραμίδων;
 Ένα αίνιγμα
που απασχόλησε τους
αρχαιολόγους για πολλές
δεκαετίες ήταν ο τρόπος με
τον οποίο οι αρχαίοι
Αιγύπτιοι κατόρθωσαν να
κατασκευάσουν τις
πυραμίδες της Γκίζας. Πως
δηλαδή μία κοινωνία της
εποχής του χαλκού με
περιορισμένες
τεχνολογικές δυνατότητες
κατάφερε να μεταφέρει
τεράστια τεμάχια γρανίτη
και ασβεστόλιθου βάρους
δυο και πλέον τόνων σε
απόσταση 700 χιλιομέτρων. Ο
γρανίτης που βρίσκεται
στις εσωτερικές αίθουσες
της πυραμίδας του Χέοπα
προέρχεται από το Ασουάν,
700 χιλιόμετρα νότια της
Γκίζας και μέχρι πρόσφατα,
οι αρχαιολόγοι δεν είχαν
καταλήξει πως οι αρχαίοι
Αιγύπτιοι μπόρεσαν να τον
μεταφέρουν στην περιοχή
των πυραμίδων. Μέχρι που
ένας πάπυρος που
ανακαλύφθηκε πρόσφατε
ίσων τελικά να καταφέρει
να ρίξει φως σε ένα από τα
μεγαλύτερα αινίγματα του
κόσμου. Σύμφωνα λοιπόν με
τον πάπυρο, χιλιάδες
εργάτες άνοιξαν
γιγαντιαία αναχώματα ώστε
να εκτρέψουν νερό από τον
Νείλο και να το
διοχετεύσουν σε ένα
σύστημα καναλιών και ένα
εσωτερικό λιμάνι που
δημιουργήθηκε λίγα μόλις
μέτρα από τη βάση της
πυραμίδας. Έτσι με πλωτά
κυρίως μέσα κατάφεραν
τελικά να μεταφέρουν
ογκόλιθους βάρους πολλών
τόνων σε μια τέτοια
απόσταση. Ο ασβεστόλιθος
που συνολικά μεταφέρθηκε
κατά μήκος του Νείλου
υπολογίζεται σε 170.000
τόνους. |
|
Μυστήρια
στο νησί του Πάσχα
 Είναι ένα από
τα πιο απομονωμένα νησιά
του πλανήτη το οποίο
ανακαλύφθηκε μόλις τον
δέκατο όγδοος αιώνα. Μέχρι
και σήμερα οι αρχαιολόγοι
αδυνατούν να εξηγήσουν πως
οι ιθαγενείς πριν από
αιώνες κατάφεραν να
κατασκευάσουν και να
μεταφέρουν τα τεράστια
ανθρωπόμορφα πέτρινα
γλυπτά που βρίσκονται στο
νησί. Το νησί το ανακάλυψε
το 1722 ο ολλανδός
θαλασσοπόρος Γιάκομπ
Ρόγκεβεν. Το ονόμασε νησί
του Πάσχα γιατί εκείνη την
εποχή γιορτάζονταν το
χριστιανικό Πάσχα. Στην
αρχή το ολλανδικό πλήρωμα
πίστεψε ότι το
συγκεκριμένο νησί θα είναι
ένα ακόμα νησάκι σαν και
αυτά που υπάρχουν
διάσπαρτα στον Ειρηνικό
ωκεανό. Όλα όμως άλλαξαν
όταν αντίκρισαν τα
τεράστια πέτρινα αγάλματα
που ήταν τοποθετημένα σε
διάφορα σημεία του νησιού.
Πάνω στα γλυπτά
ανακαλύφθηκαν επιγραφές
σε μια γλώσσα που ακόμα και
σήμερα οι αρχαιολόγοι δεν
έχουν καταφέρει να
αποκρυπτογραφήσουν.
Σύμφωνα με τους ντόπιους
το νησί ονομάζονταν Ράπα
Νούι ενώ τα πέτρινα
αγάλματα τα αποκαλούσαν
Μοάι. Έχουν καταγραφεί
περίπου 900 γλυπτά με τα
μεγαλύτερα να φτάνουν τα 12
μέτρα. Μόλις πρόσφατα το 2012
οι αρχαιολόγοι
διαπίστωσαν ότι σε πολλές
περιπτώσεις εκτός από το
τεράστιο κεφαλή υπάρχει
και ανάλογο σώμα το οποίο
είναι θαμμένο μέσα στη γη.
Αυξάνοντα έτσι ακόμα
περισσότερο το μέγεθος και
τον όγκο τους. Το
μεγαλύτερο μυστήριο δεν
είναι η ίδια η κατασκευή
τους αλλά ο τρόπος που αυτά
μεταφέρθηκαν στα υψώματα
και τις τοποθεσίες που
βρίσκονται σήμερα καθώς το
βάρος του κάθε αγάλματος
μετριέται σε δεκάδες
τόνους. Όσες απόπειρες και
αν έγιναν με κυλιόμενους
ξύλινους κορμούς ή άλλους
τρόπους δεν μπόρεσαν να
δώσουν επαρκεί εξήγηση για
την μέθοδο μεταφοράς. Ένα
ακόμα μυστήριο είναι και η
αιτία η οποία πριν από
τόσους αιώνες ώθησε τους
κατοίκους του νησιού να
προχωρήσουν σε μια τόσο
δύσκολη και κοπιώδη
προσπάθεια που ήταν η
κατασκευή των αγαλμάτων,
λαμβάνοντας υπόψη και τα
περιορισμένα μέσα που
διέθεταν. Αρχικά
υιοθετήθηκε η άποψη ότι τα
γλυπτά δημιουργήθηκαν για
τον εκφοβισμό και την
αποτροπή όσων ήθελαν να
εισβάλουν στο νησί. Αυτή η
άποψη όμως αργότερα
καταρρίφθηκε καθώς
παρατηρήθηκε ότι σχεδόν
στο σύνολο τους τα
αγάλματα είναι στραμμένα
προς το εσωτερικό του
νησιού. Μόνο σε μια
τοποθεσία στη δυτική
πλευρά του νησιού υπάρχουν
επτά αγάλματα στραμμένα
προς άγνωστη κατεύθυνση.
Ίσως τελικά αυτά τα γλυπτά
να συμβολίζουν την
κατεύθυνση από την οποία
ήρθαν οι πρώτοι άνθρωποι
που αποίκισαν στο νησί. |
|
Η
κατάρα του Τουταγχαμών
 Όταν το 1922, ο
Βρετανός αρχαιολόγος
Χάουαρντ Κάρτερ,
ανακάλυπτε τον τάφο του
Φαραώ Τουταγχαμών, δεν
μπορούσε να φανταστεί ότι
το γεγονός αυτό θα
συνδέονταν αργότερα με μια
σειρά από μυστηριώδεις
θανάτους και την
δημιουργία ενός μύθου για
την κατάρα των Φαραώ. Για
δεκαετίες η ανακάλυψη ενός
βασιλικού τάφου, που δεν θα
είχε λεηλατηθεί
προηγουμένως από
τυμβωρύχους, αποτελούσε το
διακαή πόθο πολλών
αρχαιολόγων. Ο Βρετανός
αρχαιολόγος, Χάουαρντ
Κάρτερ το 1907, ξεκίνησε
ανασκαφές στην Κοιλάδα των
Βασιλέων. Επικεντρώνοντας
όμως την έρευνα του σε μια
περιοχή που δεν είχε
ερευνηθεί όσο άλλες, γιατί
οι αρχαιολόγοι αγνοούσαν
τον Φαραώ Τουταγχαμών.
Μετά από δεκαπέντε χρόνια
αποτυχημένων ανασκαφών,
στις 4 Νοεμβρίου του 1922, η
ομάδα του θα ξεθάψει τα
σκαλιά που οδηγούν σε ένα
τάφο που μοιάζει
απαραβίαστος. Με μεγάλη
ανυπομονησία, μερικές
ημέρες αργότερα μαζί με
τον συνεργάτη και
χρηματοδότη του Λόρδο
Κάρναρβον θα αντικρίσουν
από ένα μικρό άνοιγμα για
πρώτη φορά το θησαυρό που
κρύβει ο βασιλικός τάφος.
Αγάλματα από χρυσό και
ελεφαντόδοντο, πολύτιμα
κοσμήματα και δώρα
συνοδεύουν το νεκρό
βασιλιά, ενώ στην ταφική
αίθουσα υπήρχε η
σαρκοφάγος με το χρυσό
φέρετρο που φιλοξενούσε τη
μούμια του Τουταγχαμών.
Σύμφωνα με το μύθος,
ενθουσιασμένοι από την
μεγάλη ανακάλυψη οι
αρχαιολόγοι δεν πρόσεξαν
την επιγραφή στην είσοδο
του τάφου που
προειδοποιούσε ότι «Ο
θάνατος θα έρθει σ’ αυτόν
που θ’ αγγίξει τον τάφο».
Την ίδια ημέρα μια κόμπρα,
ιερό σύμβολο των Φαραώ,
επιτίθεται και θανατώνει
το καναρίνι του Κάρτερ.
Τρεις μήνες αργότερα ο
Λόρδος Κάρναρβον ο
συνεργάτης του Κάρτερ, που
μπήκε μαζί του στον τάφο,
θα αρρωστήσει και θα
μεταφερθεί εσπευσμένα στο
Καιρό όπου λίγες ημέρες
αργότερα θα πεθάνει από
μόλυνση στους πνεύμονες. Ο
θάνατος του θα συνοδευτεί
από δυο γεγονότα που θα
ενισχύσουν τη θεωρία περί
κατάρας. Πρώτον, την ώρα
του θανάτου ολόκληρο το
Κάιρο θα βυθιστεί
μυστηριωδώς στο σκοτάδι
και την ίδια στιγμή ο
πιστός του σκύλος θα
αρχίσει να ουρλιάζει
υστερικά μέχρι να το
σταματήσει ο θάνατος. Την
τύχη του Κάρναρβον θα
έχουν άλλα πέντε μέλη της
ομάδας του Κάρτερ που θα
πεθάνουν πρόωρα υπό
μυστηριώδεις συνθήκες.
Κάπως έτσι γεννήθηκε ο
μύθος για την κατάρα που
συνοδεύει τους τάφους των
Φαραώ και τιμωρεί όσους
τολμήσουν να τους
βεβηλώσουν. Υπάρχει όμως
και η άποψη που την
αμφισβητεί και φέρνει ως
επιχείρημα τον ίδιο τον
Κάρτερ ο οποίος παρά το
γεγονός ότι ήταν ο πρώτος
που μπήκε στον τάφο, θα
πεθάνει πολλά χρόνια
αργότερα και σε μεγάλη
ηλικία. |
|
Η
χαμένη Ατλαντίδα
 Ο μύθος της
χαμένης Ατλαντίδας αιώνες
τώρα συνεχίζει να
συναρπάζει την ανθρώπινη
φαντασία. Αμέτρητες
θεωρίες αναπτύχθηκαν για
το αν υπήρξε πραγματικά ή
πού μπορεί να βρίσκεται.
Ερευνητές και αρχαιολόγοι
σε όλων τον κόσμο
αναζητούν στοιχεία που να
συνδέονται με το μυθικό
νησί. Η πρώτη αναφορά
γίνετε στους διαλόγους του
Πλάτωνα «Τίμαιος και
Κριτίας» που γράφτηκαν το
360 π.Χ. Ο Πλάτωνας,
περιγράφει την Ατλαντίδα
ως ένα νησί που βρίσκετε
«πέρα από τις Ηράκλειες
στήλες», τα σημερινά τα
στενά του Γιβραλτάρ και
προσδιορίζει χρονικά την
ύπαρξη της, 9.000 χρόνια πριν
τον Σόλωνα (δηλαδή κατά το
9560 π.Χ.). Οι Άτλαντες,
διέθεταν ισχυρή ναυτική
δύναμη και είχαν
κατακτήσει πολλά μέρη της
δυτικής Ευρώπης. Μετά όμως
από μια αποτυχημένη
προσπάθεια να εισβάλουν
στην Αθήνα, το νησί τους
καταποντίζετε και χάνεται
από προσώπου γης μέσα σε
μια νύχτα. Μεταγενέστεροι
ερευνητές θεώρησαν πως
επρόκειτο πιθανότατα για
μία αλληγορία των
πολιτικών πεποιθήσεων του
Πλάτωνα και ότι
εμπνεύστηκε από
καταστροφικά γεγονότα που
συνέβησαν στην αρχαιότητα,
όπως η καταστροφή της
Σαντορίνης από το
ηφαίστειο. Επίσης, την
ταυτίζουν με την Κρήτη και
τον Μινωικό της πολιτισμό
καθώς τα χρώματα της
Ατλαντίδας που σύμφωνα με
τον Πλάτωνα ήταν το μαύρο,
το κόκκινο και το λευκό,
είναι τα χρώματα που
χαρακτηρίζουν την
αρχιτεκτονική του
Μινωικού πολιτισμού.
Ωστόσο νεότερες έρευνες
πιθανολογούν ότι η
Ατλαντίδα υπήρξε στον
Ατλαντικό ωκεανό, μετά τα
στενά του Γιβραλτάρ και
ότι ο Πλάτωνας απλά
μετέφερε τις πληροφορίες
που συνέλλεξε από
παλαιότερες αναφορές το
Αιγυπτίων για την χαμένη
ήπειρο. |
|
Προετοιμασμένοι
για τους εξωγήινους
 Ο πληθυσμός
της Γης θα πρέπει να
προετοιμάζεται για μια
μελλοντική επίσκεψη
εξωγήινων ίσως και στο
άμεσο μέλλον αναφέρουν
έγκριτοι Βρετανοί
επιστήμονες! Οι
κυβερνήσεις του πλανήτη
κάτω από την καθοδηγήσει
του ΟΗΕ θα πρέπει να
ετοιμάσουν ένα κοινό πλάνο
συντονισμένων ενεργειών
σε περίπτωσης επαφής με
έναν εξωγήινο πολιτισμό.
Σε αυτό το συμπέρασμα
κατέληξαν επιστήμονες της
ακαδημίας επιστημών της
Βρετανίας, τονίζοντας ότι
μέχρι πρόσφατα θεωρείτο
επιστημονικά αδιανόητο το
σενάριο κάποιος εξωγήινος
πολιτισμός να καταφέρει να
επισκεφθεί την Γη. Οι
νεότερες όμως
επιστημονικές ανακαλύψεις
σχετικά με τις νέες μορφές
ζωής που μπορεί να
υπάρχουν σε άλλους
πλανήτες και μάλιστα με
βιολογική ταυτότητα που
δεν μπορούσαμε να
φανταστούμε μέχρι τώρα.
Καθιστούν την υπάρξει
εξωγήινων πολιτισμών να
φαίνεται πλέον όλο και...
πιο πιθανή. Εκτιμούν ακόμα
πως οι κοινωνικές δομές
και οι παγκόσμιες
θρησκείες δεν θα
καταρρεύσουν, όπως φοβόταν
πολλοί κοινωνιολόγοι
παλαιότερα, οι
περισσότεροι άνθρωποι
έχουν πια εξοικειωθεί με
την ιδέα των εξωγήινων και
δεν θα τρομοκρατούνταν, αν
τους έβλεπαν να φτάνουν
στη Γη. |
|
Oι
πέτρες της Ίκα
 Την
δεκαετία του '60
ανακαλύφθηκαν στην έρημο
Οκουκάχε του Περού, πέτρες
με σχέδια χαραγμένα πάνω
τους που απεικόνιζαν
ανθρώπους να
πραγματοποιούν
χειρουργικές επεμβάσεις,
μεταγγίσεις αίματος αλλά
και ζώα που έμοιαζαν
καταπληκτικά με
δεινόσαυρους Μήπως είναι η
απόδειξη για την παράλληλη
ύπαρξη ανθρώπων και
δεινοσαύρων;
Όλα ξεκίνησαν το 1966 όταν
επισκέφθηκε την περιοχή ο
παθολόγος Dr Javier Cabrera και
δέχτηκε από ένα ντόπιο ως
δώρο μια πέτρα αρχαίας
προέλευσης με χαραγμένα
πάνω της περίπλοκα σχέδια.
Στην αρχή δεν έδωσε
ιδιαίτερη σημασία
παρατηρώντας την όμως πιο
προσεχτικά ανακάλυψε ότι
αναπαριστούσε λεπτομερώς
μια χειρουργική επέμβαση.
Καταλαβαίνονταν την
μοναδικότητα αυτής της
ανακαλύψεις ζήτησε από
τους ντόπιους χωρικούς να
του αποκαλύψουν την
προέλευση αυτών των λίθων.
Έτσι ανακάλυψε ότι
εκατοντάδες πέτρες βγήκαν
στην επιφάνεια όταν
αποξηράνθηκε ο πυθμένας
ενός ποταμού της περιοχής.
Η ανακάλυψη του πήρε ακόμα
μεγαλύτερες διαστάσεις
όταν στις αρχαίες αυτές
πέτρες είδε να
απεικονίζονται
δεινόσαυροι μαζί με
ανθρώπους καθώς και χάρτης
του πλανήτη που
περιλαμβάνει εκτός των
γνωστών ηπείρων και μίας
ακόμα άγνωστης. Είναι οι
πέτρες της Ίκα ακόμα ένα
αρχαίο εύρημα που
ανατρέπει την ιστορία όπως
την γνωρίζαμε μέχρι
σήμερα; Η ακριβής
χρονολόγηση τους δεν είναι
εύκολη καθώς δεν υπάρχουν
σε αυτές υπολείμματα
οργανικής ύλης για να
χρησιμοποιηθεί η μέθοδος
χρονολόγησης με τον
άνθρακα 14,για αυτό κάποιοι
αρχαιολόγοι θέτουν σε
αμφισβήτηση την
αυθεντικότητα τους. |
|
Αταλάντη,
το ελληνικό Roswell
 Το
περιστατικό της Αταλάντης
είναι για τους ερευνητές
των ΑΤΙΑ, η κορυφαία
απόδειξη της εμφάνισης
εξωγήινων στον Ελλαδικό
χώρο. Γιατί στην
Αταλάντη δεν είχαμε απλά
άλλη μια θέαση φωτεινών
αντικειμένων στον ουρανό,
αλλα ένα γεγονός που το
είδε μεγάλος αριθμός
μαρτύρων και την
ανεύρεση χειροπιαστών
ευρημάτων κατόπιν στον
τόπο του συμβάντος.
Όλα ξεκίνησαν το απόγευμα
της Κυριακής 2 Σεπτεμβρίου
του 1990 με την εμφάνιση σε
αρκετές περιοχές της
ηπειρωτικής κύριος
Ελλάδας ενός
σμήνους φωτεινών
αντικειμένων 12 με 13 τον
αριθμό, που γίνετε
αντιληπτό από μεγάλο
αριθμό κατοίκων. Το
φωτεινό αυτό σμήνος
κινείται σε τέλειο
σχηματισμό με μεγάλη
ταχύτητα και αλλάζει
κατεύθυνση σε διαφορετικά
χρονικά διαστήματα.
Περνώντας πάνω από την
Αταλάντη ένα από τα
αντικείμενα έγινε κόκκινο
και άρχισε να βγάζει
καπνούς, κατόπιν
προσγειώθηκε στην περιοχή
Μεγαπλάτανος κοντά στην
Αταλάντη ενώ τα υπόλοιπα
αντικείμενα προσγειώθηκαν
γύρο του δημιουργώντας ένα
προστατευτικό δακτύλιο.
Κτηνοτρόφοι της περιοχής
παρατήρησαν μάλιστα και
κάποιες σκιές
να μπαίνουν και να
βγαίνουν από τα σκάφη αλλα
λόγο της απόστασης και του
έντονου φωτός που
εξέπεμπαν τα αντικείμενα
δεν μπόρεσαν να
διακρίνουν περισσότερες
λεπτομέρειες. Μετά από
κάποιο χρονικό διάστημα
όλα τα αντικείμενα
απογειώθηκαν προς άγνωστη
κατεύθυνση. Την επομένη
το πρωί κάτοικοι της
περιοχής πλησίασαν τον
χώρο της προσγείωσης και
είδαν, καμένα χόρτα τα
οποία μάλιστα είχαν
σβηστεί από κάποιο άσπρο
κολλώδες υγρό, βαθουλώματα
στο έδαφος που φανέρωναν
την προσγείωση σκάφους με
μεγάλο βάρος καθώς και
κάποια μεταλλικά
εξαρτήματα
αγνώστου προέλευσης που τα
παρέδωσαν στις
αστυνομικές αρχές που
κατέφθασαν στην περιοχή.
Τα μυστηριώδη εξαρτήματα
κατέληξαν κατόπιν στο
K.E.T.A. το Κέντρο Ερευνας και
Τεχνολογείς της
Αεροπορίας, που με πόρισμα
του πιθανολόγησε ότι ίσως
να πρόκειται για
εξαρτήματα κάποιου
δορυφόρου που έπεσε στην
περιοχή. Τι δορυφόρος όμως
ήταν αυτός που είχε
πλήρωμα, τον επισκεύασε
και τον απογείωσε και πάλι;
Αν πάλι ήταν
ένας συμβατικός δορυφόρος
γιατί δεν βρέθηκε το
υπόλοιπο σώμα η κάτι
περισσότερο από ελάχιστα
εξαρτήματα; Γιατί η NASA
ζήτησε και πήρε όλα τα
αντικείμενα που βρέθηκαν
χωρίς να δώσει ποτέ κάποιο
πόρισμα για την προέλευση
τους;
Λεπτομερής μαρτυρίες
καθώς και φωτογραφίες της
περιοχής και κάποιων από
τα αντικείμενα που
βρέθηκαν θα βρείτε στο
βιβλίο: UFO Φάκελος
Ελλάδα του ερευνητή Μάκη
Ποδότα. |
|
Το
φαινόμενο Α.Τ.Ι.Α.
 Οι μαρτυρίες
για θεάσεις ιπτάμενων
δίσκων αντιμετωπίζονται
συνήθως με έντονη
αφισβήτηση από την κοινή
γνώμη. Η κυρίαρχη άποψη
είναι ότι τα άτομα που
αναφέρουν μια παρόμοια
θέαση είτε παραπλανώνται
από κάποια φυσική πηγή
φωτός είτε πρόκειται για
ψεύτες η γραφικούς.
Υπάρχουν συνάνθρωποι μας
που η μαρτυρία τους θα είχε
μεγαλύτερη βαρύτητα;
Η απάντηση σε αυτό το
ερώτημα είναι ναι,
υπάρχουν άνθρωποι που
έχουν την εκπαίδευση και
την εμπειρία να
αξιολογήσουν καλύτερα από
το μέσο πολίτη ένα οπτικό
φαινόμενο στον ουρανό.
Αυτοί είναι οι πιλότοι, οι
ελεγκτές εναέριας
κυκλοφορίας και οι
χειριστές ραντάρ. Αυτοί οι
άνθρωποι πρώτων έχουν
εκπαιδευτεί για να
αναγνωρίσουν καλύτερα από
τον καθένα, η τουλάχιστον
από το μεγαλύτερο μέρος
του πληθυσμού, αν αυτό που
βλέπουν είναι κάποιος
τύπος αεροπλάνου, ένα
σμήνος πουλιών η μια
τυχαία φωτεινή
αντανάκλαση και δεύτερον
ελέγχονται συχνά από
ψυχολογικά και αλλα τέστ
λόγο και της φύσεως της
δουλειάς τους που απαιτεί
αυξημένη αξιοπιστία.
Υπάρχουν λοιπόν αρκετές
καταθέσεις από αυτούς τους
ανθρώπους που περιγράφουν
με αρκετές λεπτομέρειες,
αγνώστου ταυτότητας
ιπτάμενα οχήματα, που το
σχήμα τους δεν ταιριάζει
με κάποιο γνωστό τύπο
αεροπλάνου και ακόμα η
ταχύτητα και η πτητικές
τους επιδόσεις ξεπερνούν
κάθε φαντασία. Τι κάνουμε
λοιπόν σε αυτές τις
περιπτώσεις, τις πετάμε
και αυτές στον κάλαθο των
αχρήστων αδιαφορώντας, η
προσπαθούμε να δώσουμε μια
λογική ερμηνεία στο
φαινόμενο των Α.Τ.Ι.Α.; Την
απάντηση σ' αυτό το ερώτημα
την έδωσαν οι κυβερνήσεις
των περισσότερων κρατών
που δημιούργησαν ομάδες
ερευνας που ανάλαβαν την
διερεύνηση αυτών των
περιστατικών. Τα
αποτελέσματα όμως αυτών
των πολυετών ερευνών
παραμένουν κάτω από ένα
πέπλο μυστηρίου, χωρίς να
έχει δοθεί ως σήμερα μια
επαρκής εξήγηση. Υπάρχει
κάτι που δεν πρέπει να
ξέρουμε; |
|
Ιλλουμινάτοι
 Οι
Ιλλουμινάτοι παρά την
σύντομη παρουσία τους,
επηρέασαν όλες τις
υπόλοιπες μυστικές
εταιρίες στο μέγιστο βαθμό
και κατάφεραν να
δημιουργήσουν ένα
ολόκληρο μύθο γύρο από το
όνομα τους. Τους
κατηγόρησαν ότι σχεδίαζαν
μια συνωμοσία που είχε ως
σκοπό την δημιουργία μιας
παγκόσμιας κυβέρνησης που
θα ήλεγχαν οι ίδιοι.
Το "Τάγμα των
Ιλλουμινάτων"
(Πεφωτισμένων) ιδρύθηκε απ'
τον Άνταμ Βάισχαουπτ την 1η
Μαΐου του 1776 στο Ίγκολστατ
της Βαυαρίας. Ερευνητές
αναφέρουν ότι οι
Ιλλουμινάτοι προϋπήρξαν
δέκα χρονια πριν ως
"Τάγμα των Τελείων". Ο
σκοπός του Βάισχαουπτ ήταν
να δημιουργηθεί μια
κλειστή ελιτίστικη λέσχη
φωτισμένων διανοούμενων
και σπουδαίων
προσωπικοτήτων της εποχής
που με την συνδυασμένη
τους δράση θα προήγαγαν
ένα ανώτερο τρόπο ζωής
υψηλού ήθους και απαλλαγής
από τις δεσμεύσεις κρατών
και θρησκειών.
Σύντομα τα μέλη της
οργάνωσης ήταν πλέον
χιλιάδες και εξαπλώθηκαν
και σε άλλες χώρες όπως η
Αυστρία, η Γαλλία, η
Ολλανδία και η Ιταλία. Ήταν
οργανωμένοι στα πρότυπα
των Ιησουϊτών και των
Τεκτόνων, κάλυπταν με
απόλυτη μυστικότητα κάθε
τους ενέργεια και διέδιδαν
αντιφατικές και
διαμετρικά αντίθετες
μεταξύ τους θεωρίες
σχετικά με τους σκοπούς
και τη δράση τους για να
μπορούν έτσι να
στρατολογούν ανθρώπους με
επιρροή από διαφορετικούς
χώρους. Η δομή της
οργάνωσης τους
περιλάμβανε τρεις βασικές
βαθμίδες που ξεκινούσε από
την χαμηλότερη τους
νεοεισερχόμενους, τη μέση
τους τέκτονες και την
ανώτερη τους μύστες.
Υπήρχαν 13 συνολικά βαθμοί
μύησης και κάθε μέλος
γνώριζε μόνο αλλα δυο μέλη
που ανήκαν στην ίδια με
αυτόν βαθμίδα μύησης,
εξασφαλίζοντας με αυτό τον
τρόπο ένα απόλυτα στεγανό
σύστημα ασφαλείας. Μόνο ο
στενός κύκλος την ηγετικής
ομάδας γνώριζε τις
πραγματικές επιδιώξεις
της οργάνωσης. Τα ανώτερα
στελέχη είχαν υιοθετήσει
ως ψευδώνυμα ρωμαϊκά
ονόματα όπως Σπάρτακος,
Κάτων, Διομήδης, Σύλλας,
κ.λπ. Ενώ οι περιοχές που
δραστηριοποιούνταν είχαν
κώδικα ονόματα
εμπνευσμένα από την αρχαία
Ελλάδα όπως Αχαΐα, Αθήνα,
Έφεσος, κ.λπ.
Το 1787 κυνηγήθηκαν απ' τη
βαυαρική κυβέρνηση
θεωρούμενοι υποκινητές
ανατρεπτικής συνωμοσίας.
Ακολούθησαν διώξεις των
Ιλλουμινάτων κι
εκατοντάδες μέλη τους
φυλακίστηκαν. Στα επόμενα
χρονια διαλύονται όλες οι
στοές που δημιούργησαν ενώ
χάνονται οριστικά τα ίχνη
τους. Πολλοί ερευνητές
υποστηρίζουν ότι οι
Ιλλουμινάτοι συνέχισαν
την δράση τους με
διαφορετικά ονόματα ανά
περιοχή και συνωμοτούν
ακόμα και σήμερα στο
παρασκήνιο για την
δημιουργία μια νέας τάξης
πραγμάτων. |
|
Η
μυστηριώδης έκρηξη της
Tουγκούσκα
 Ένα
από τα μεγαλύτερα μυστήρια
της σύχρονης ιστορίας
είναι και το περιστατικό
της Tουγκούσκα. Πρόκειται
για μια από τις
μεγαλύτερες καταστροφές
που γνώρισε ο πλανήτης και
μέχρι σήμερα δεν έχουν
δοθεί από τους επιστήμονες
επαρκής εξηγήσεις για τα
αίτια που την προκάλεσαν.
Το περιστατικό έλαβε χωρα
το καλοκαίρι του 1908 όταν
μια κολοσσιαία έκρηξη
ισχύος πολλών ατομικών
βομβών ισοπέδωσε μια
τεράστια έκταση στην
απομονωμένη και
ακατοίκητη κοιλάδα του
ποταμού Tουγκούσκα της
Σιβηρίας. Η δόνηση από το
ωστικό κύμα έγινε αισθητή
σε απόσταση εκατοντάδων
χιλιομετρων, ενώ η λάμψη
από την έκρηξη φώτισε τον
ουρανό και έκανε την νύχτα
μέρα, όχι μόνο στην Ρωσία
αλλα και σε αρκετές χώρες
της Ευρώπης, πόλεις όπως η
Μαδρίτη, το Βερολίνο, το
Λονδίνο φωτίστηκαν από την
αλλόκοτη λάμψη.
Τι όμως προκάλεσε αυτή την
καταστροφή; Η Ρωσία εκείνη
την εποχή αντιμετώπιζε
ζωτικά εσωτερικά
προβλήματα και έτσι η
πρώτη επιστημονική
αποστολή, με επικεφαλής
τον μετεωρολόγο Λεονίντ
Κούλικ, κατάφερε να
ξεκινήσει μόλις 19 χρονια
αργότερα. Ο Κούλικ αφού
κατάφερε να διασχίσει με
μεγάλη δυσκολία, πολλά
χιλιόμετρα μιας
απροσπέλαστης περιοχής
όπως ήταν τα αχαρτογράφητα
δάση της Σιβηρίας, ήταν και
ο πρώτος που αντίκρισε το
απίστευτο μέγεθος της
καταστροφής. Τα δάση είχα
ολοκληρωτικά ισοπεδωθεί 60
χιλόμετρα από το επίκετρο
της έκρηξης. Όλες οι
αρχικές εκτιμήσεις ότι όλα
προκλήθηκαν από την πτώση
κάποιου μετεωρίτη
διαψεύστηκαν από τη μη
εύρεση του κρατήρα και
κάποιον έστω μικρών
υπολειμμάτων από τον
διαστημικό βράχο. Οι
επόμενες αποστολές
επιβαίωσαν ότι δεν υπήρξε
πρόσκρουση στο έδαφος αλλα
ότι το αντικείμενο
εξερράγη σε ύψος 8
χιλιομετρων με ισχύει όσο
χίλιες βόμβες τύπου
Χιροσίμας. Οι θεωρίες που
αναπτύχθηκαν από τους
επιστήμονες τα επόμενα
χρονια ήταν πολλές και
αντιφατικές όπως για
μικρού μεγέθους μαύρη
τρυπα που διαπέρασε το
πλανήτη, για σωματίδια
αντιύλης καθώς και για
εξωγήινο διαστημόπλοιο
που καταστράφηκε στην
ατμόσφαιρα. |
|
Αγρογλυφικά
 Τα
αγρογλυφικά είναι
ανεξήγητα γεωμετρικά
σχήματα, που έχουν κάνει
την εμφάνιση τους σε
χωράφια σιταριού και
καλαμποκιού. Ένα μεγάλο
τμήμα του πληθυσμού
πιστεύει ότι τα
αγρογλυφικά είναι
μηνύματα από εξωγήινους
που προσπαθούν να
επικοινωνήσουν μαζί μας.
Η ιστορία εμφάνισης
παρομοιων σχημάτων σε
χωράφια και αγρούς είναι
πολύ παλιά, ξεκινάει από το
1647 στην Αγγλία, όπου οι
άνθρωποι τις εποχής
απέδιδαν τα ανεξήγητα για
αυτούς σχήματα σε
δημιουργίες σατανικής
προέλευσης. Τις τελευταίες
δεκαετίες το φαινόμενο
άρχισε να κάνει όλο και πιο
συχνή την εμφάνιση του,
τόσο στην Αγγλία όσο και σε
αρκετές ακόμα χώρες. Στις
πιο πολλές περιπτώσεις οι
αγρότες τις περιοχής
αρνούνται κάθε συμμετοχη
στην κατασκευή τους, ενώ
ισχυρίζονται πως αυτά
δημιουργήθηκαν
μυστηριωδώς μέσα σε μια
και μόνο νύχτα και ότι την
προηγουμενη ημερα τα
χωράφια ήταν ανέπαφα.
Η πιθανότητα να είναι όλα
αυτά δημιουργήματα
κάποιων φαρσέρ δεν είναι
δυνατόν να αποκλειστεί.
Έχουν υπάρξει άλλωστε
περιπτώσεις ανθρώπων που
δηλωσαν ότι αυτοί
κρύβονται πίσω από την
κατασκευή των
περισσότερων σχημάτων.
Αποφάσισαν μάλιστα να
ασχοληθούν με αυτό το
παράξενο χόμπι βλέποντα
πόσο μεγάλη προβολή είχε
από τις εφημερίδες και την
τηλεόραση. |
|
| |
|
